- страх
- angor [is, m]; anxietas [atis, f]; timor [is, m]; pavor [is, m]; terror [is, m] (fictus); metus [us, m]; horror [is, m]; tremor [is, m]; trepidatio [onis, f]; exspectatio [onis, f]; formido [inis, f]; frigus [oris, n]; pallor [is, m]
• внушать страх timori esse; timorem alicui injicere (incutere, facere); terrorem alicui inferre [afferre, incutere, injicere]; in terrorem aliquem conjicere; terrori alicui esse
• наводить страх territare (metu; magnas urbes; aliquem morte; hostem)
• страх перед внешним врагом timor externus; terror externus [peregrinus]
• страх перед надвигающейся бедой timor venturi mali
• страх перед рабами terror servilis
• страх перед позором verecundia turpidinis
• наводимый мною страх terror meus
• страх чей-л. и перед кем-л. terror alicujus
• быть в страхе из-за кого-л. terrorem habere ab aliquo; trepidare (aliquā re; aliquid)
• на всех напал страх terror invasit omnes
• страх охватил всех metus valuit in omnes
• если бы был проявлен какой-л. страх si quid increpet terroris
• быть охваченным страхом affici metu
• объятый страхом trepidus (vultus)
• панический страх timor, pavor, metus caecus
Большой русско-латинский словарь Поляшева. М.П. Поляшев. 2014.